تعیین نیازهای آموزشی پرستاران اورژانس بیمارستان های آموزشی دانشگاه های علوم پزشکی ایران، تهران و شهید بهشتی با فن دلفی سال ۱۳۹۲

مقدمه: وجود پرسنل آموزش دیده و مجرب از ضروریات بخش اورژانس است. امروزه دانش پرستاری دائماً در حال رشد و تکامل است و دوره چهار ساله پرستاری به هیچ وجه جواب گوی این نیازهای در حال رشد نیست. بنابراین لازم است پرستاران بر اساس بخشی که در آن مشغول به خدمت هستند، آموزش های تخصصی دریافت کنند. در تدوین هر برنامه آموزشی، قدم اول تعیین نیازهای فراگیران یا همان نیازسنجی آموزشی است. هدف این پژوهش تعیین نیازهای آموزشی پرستاران اورژانس دانشگاه های علوم پزشکی تهران، ایران و شهید بهشتی است. روش ها: این پژوهش یک مطالعه نیازسنجی است که با استفاده از فن دلفی انجام گرفته است. جامعه پژوهش شامل اعضای هیأت علمی دانشکده های پرستاری و مامایی سه دانشگاه، سوپروایزرهای آموزشی، سرپرستاران و مدیران بخش های اورژانس بود. در این پژوهش به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، تعداد 40 نفر انتخاب شدند و در سه راند دلفی در پژوهش شرکت کردند. نتایج: 109 نیاز آموزشی در چهار حیطه مراقبتی، آموزشی مشاوره ای، پژوهشی و مدیریتی در طی سه راند دلفی استخراج شد که حیطه مراقبتی با 78 آیتم بیش ترین نیاز آموزشی را به خود اختصاص داد. در حیطه های آموزشی، پژوهشی و مدیریتی نیز به ترتیب 10، 11 و 10 آیتم استخراج گردید. نتیجه گیری: به کارگیری نتایج حاصل از نیاز سنجی هایی که به صورت بومی و با توجه به نیاز های اصلی و اساسی فعلی کشورمان انجام می شود در برنامه ریزی های آتی برای تربیت نیروهای متخصص منجر به تربیت پرستارانی خواهد شد که بی شک در دراز مدت منافع بهداشتی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی زیادی به دنبال خواهد داشت.